Het is alsof
een kracht mij wenkt,
vol zonlicht:
goud en groot.
Maar ik voel
mij verbonden
met het leven
en de dood.
Het splijt me:
dit verlangen
te versmelten
met het Licht.
En anderzijds
mijn wil,
die op de aarde
is gericht.
Ik kies ervoor
om door te gaan,
meer duister
te omarmen.
En in mijn keus
voel ik het Licht
de aardse kou
verwarmen.
© Jojanneke Noomen