Er is een stille kracht in mij;
voorbij ruimte, voorbij tijd.
Uiterst kwetsbaar, maar aanwezig;
een fluisterende zuiverheid.
Teder vraagt ze mij om aandacht,
vol van warmend, zacht geduld.
En ik voel mijn hart zich roeren,
als haar liefde mij vervult.
Gouden licht stroomt in mij binnen.
Ik zie Hem in de verte staan.
Het is de Kracht die mij steeds voortstuwt,
verder in het Licht te gaan.
© Jojanneke Noomen